•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
(ေမး)။ ။ ဆရာေတာ္အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ သိခ်င္တာ
တစ္ခုေလာက္ ေလွ်ာက္တင္ေမးျမန္းခြင့္ျပဳပါဘုရား။
ဘုရားအေနကဇာတင္ျခင္းကို သိခ်င္လို႔ပါ ဆရာေတာ္ဘုရား။
လူေနအိမ္မွာျပဳလုပ္လို႔ရပါသလားဘုရား။
အခ်ိန္ရရင္ တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာေလးကို
ေျဖေပးေတာ္မူပါ ဆရာေတာ္ဘုရား။
(ေျဖ)။ ။ ျမတ္ဗုဒၶ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေသာအခါ
ပ႒မပလႅကၤသတၱာဟ အပရာဇိတပလႅင္ေတာ္တြင္
စံေတာ္မူလ်က္
(၁) အေနကဇာတိသံသာရံအစရွိေသာ ဂါထာေတာ္တုိ႔ကုိ
စိတ္ျဖင့္ ဥဒါန္းက်ဳးခဲ့သည္။
(၂) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကုိ အႏုလံုပဋိလံု သံုးသပ္
ဆင္ျခင္ေတာ္မူခဲ့သည္။
(၃) ယဒါဟေဝအစရွိေသာ သံုးဂါထာကုိ
ႏႈတ္ျဖင့္ရြတ္ဆုိခဲ့သည္။
(၄) စတုတၳ ရတနာဃရသတၱာဟ-နတ္တုိ႔ဖန္ဆင္းအပ္ေသာ
ရတနာစံအိမ္ေတာ္ေက်ာင္းတြင္ အဘိဓမၼာခုနစ္က်မ္းကုိ
သံုးသပ္ေတာ္မူသည္။ ထုိအခါ ကုိယ္ေတာ္မွ ေရာင္ျခည္ေတာ္
ေျခာက္သြယ္ ကြန္႔ျမဴးေလသည္။
(၅) ပဥၥမအဇပါလ သတၱာဟ အဇပါလေညာင္ပင္ရင္းတြင္
ေယာျဗဟၼေဏာဗာဟိ တပါပ ဓေမၼာအစရွိေသာ
ဂါထာေတာ္ကုိ ဥဒါန္းက်ဳးရင့္ခဲ့သည္။
(၆) ဆ႒မ မုဥၨလိႏၵသတၱာဟ မုဥၨလိႏၵအုိင္ မုဥၨလိႏၵာနဂါးမင္း
ပါးပ်ဥ္းမုိးေသာ နဂါးအေခြေပၚတြင္ သုေခါ ဝိပါေကာ
တု႒ႆအစရွိေသာ ဂါထာ(၂)ခုကုိ ဥဒါန္းက်ဳးေတာ္မူခဲ့သည္။
ထုိကဲ့သုိ႔ ဥဒါန္းက်ဳးဂါထာ(၄)မ်ိဳး၊ သံုးသပ္ဆင္ျခင္ေသာ
တရားေတာ္(၂)မ်ိဳးတုိ႔ကုိ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေသာအခါ
ရြတ္ဆုိသံုးသပ္ ဆင္ျခင္ေတာ္မူျခင္းကုိ သတိရ
ၾကည္ညိဳေစျခင္းအက်ိဳးငွာ ေရွးဆရာေတာ္မ်ားသည္
ပုဂံေခတ္မွစၿပီး ဘုရားေစတီေတာ္ ရုပ္ပြားေတာ္ျပဳလုပ္ၿပီးစ
အခါတုိ႔၌ အထက္ပါ(၆)မ်ိဳးတုိ႔ကုိ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ျခင္း၊
လွဴဒါန္းဖြယ္အစုစုတုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္းမ်ား
“ဗုဒၶပူဇာမဂၤလာ” ကုိ ျပဳလုပ္ၾကသည္။
အေနကဇာတိသံသာရံအစရွိေသာ ဥဒါန္းဂါထာကုိ
အေနကဇာဟု အတုိေကာက္သတ္မွတ္ၿပီး၊
အေနကဇာတင္ျခင္းလုိ႔ သတ္မွတ္ေခၚလာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမတ္ဗုဒၶ ပဌမပလႅကၤ သတၱာဟစံေတာ္မူၿပီး၍
ရွစ္ရက္ေျမာက္ေန႔၌ နတ္ျဗဟၼာအခ်ိဳ႕သည္ ဗုဒၶကား
မိမိ၏ ပလႅင္ဌာနကုိ စြဲလန္းေနေယာင္ပါတကား။
ဥပါဒါန္မကင္းေသးေယာင္ပါတကားဟု ယံုမွား
သံသယျဖစ္ၾကသျဖင့္ ထုိယံုမွားသံသယကုိ
ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းငွာ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ေကာင္းကင္ထက္၌
ေရမီးအစံု တန္ခုိးျပာဋိဟာကုိ ျပေတာ္မူသည္။
ထုိကုိ ရည္ရြယ္၍ ေရွးေခတ္ကတည္းက အေနကဇာတင္ပြဲတုိ႔၌
ေရခ်မ္းအုိး၊ ဆီးမီးခြက္တုိ႔ကုိ အျပန္အလွန္ ေရမီးအစံု
တန္းစီး၍ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ၾကသည္။
ထုိကဲ့သုိ႔ ျမတ္ဗုဒၶက တန္ခုိးျပာဋိဟာျပေတာ္မူေသာအခါ
နတ္ျဗဟၼာတုိ႔သည္
နတ္ပန္းေပါက္ေပါက္ ႀကဲျဖန္းပူေဇာ္ျခင္း၊
တံခြန္ကုကၠား၊ မုေလး၊ ပန္းဆုိင္းတုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္း၊
နံ႔သာ အခုိးအလွ်ံတုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္း၊
နတ္တူရိယာတုိ႔ကုိ ပူေဇာ္ျခင္း၊
ပဥၥသီခနတ္သား၏ ေဗလုဝပ႑ဳနတ္ေစာင္းကုိ တီး၍ပူေဇာ္ျခင္း၊
စေသာ အံ့ဖြယ္ထူးဆန္း ခမ္းနားေသာ ပူေဇာ္ပြဲႀကီး
ျပဳလုပ္ၾကကုန္သည္။
ထုိနတ္ျဗဟၼာတုိ႔ ပူေဇာ္ပံုကုိရည္ရြယ္၍ အေနကဇာတင္ရာ၌
(၁) အေနကဇာတင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္တုိ႔၏လက္၌
တံခြန္ကုကၠားတုိ႔ ကုိင္ေဆာင္ပူေဇာ္ၾကျခင္း။
(၂) ေပါက္ေပါက္ပန္းတုိ႔ကုိ ႀကဲျဖန္းပူေဇာ္ျခင္း။
(၃) ဘုရားေရွ႕၌ ပန္းအုိးပန္းဆုိင္း ပန္းခုိင္တုိ႔ လွဴဒါန္းျခင္း။
(၄) နံ႔သာထင္း၊ အခုိးနံ႔သာတုိင္ အေမႊးအထံုတုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္း။
(၅) ဆြမ္းခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္တုိ႔ကုိ ရဟန္းသံဃာတုိ႔၏ ေရွးဦးစြာ
ဘုရားဆြမ္းေတာ္ႀကီးပြဲ ကပ္လွဴျခင္းတုိ႔ ျပဳလုပ္ၾကသည္။
အေနကဇာတင္ရြတ္ဆုိျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍
အင္းဝေခတ္ေနာက္ပုိင္းတြင္-
(၁) အေနကဇာတိအစရွိေသာ ဥဒါန္းဂါထာ၊
(၂) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အႏုလံု ပဋိလံုပါဠိေတာ္၊
(၃) ယဒါဟေဝအစရွိေသာ သံုးဂါထာ၊
(၄) ပ႒ာန္းဥေဒၵသပါဠိေတာ္။
အထက္ပါ(၄)မ်ိဳးကုိသာ အေနကဇာတင္ပါဠိေတာ္အျဖစ္
သတ္မွတ္ရြတ္ဆုိၾကသည္ဟု မွတ္သားရသည္။
အေနကဇာတင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး ဝိနည္း
မဟာဝါလာရွိသည္ႏွင့္ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္လာရွိသည္တုိ႔
ကြဲျပားေနၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။
“ဝိနည္းမဟာဝါ၌”
••••••••••••••••••••••••••
(၁) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အႏုလံု ပဋိလံု၊ ယဒါဟေဝ ပဌမဂါထာ၊
(၂) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အႏုလံု ပဋိလံု၊ ယဒါဟေဝ ဒုတိယဂါထာ၊
(၃) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အႏုလံု ပဋိလံု၊ ယဒါဟေဝ တတိယဂါထာ၊
ထုိတြင္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အႏုလံု ပဋိလံု သံုးႀကိမ္အက်ဥ္းခ်ဳပ္၍
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အႏုလံု ပဋိလံု တစ္ႀကိမ္သာ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ၿပီးေနာက္
ယဒါဟေဝသံုးဂါထာကုိ ဆက္ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ၾကသည္။
ဤအစဥ္အလာကုိ ေရွးေခတ္မွစ၍ ယေန႔အခ်ိန္ထိ
ပူေဇာ္ၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။
“တဖန္ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္၌ လာရွိသည္ကုိ ေဖာ္ျပရလွ်င္”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
(၁) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အႏုလံု၊ ယဒါဟေဝ ပဌမဂါထာ၊
(၂) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ပဋိလံု၊ ယဒါဟေဝ ဒုတိယဂါထာ၊
(၃) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အႏုလံု ပဋိလံု၊ ယဒါဟေဝ တတိယဂါထာ။
ဤနည္းကုိလည္း အခ်ိဳ႕အသံုးျပဳသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။
မိမိတုိ႔ ၿမိဳ႕ရြာေက်ာင္းတုိက္ အစဥ္အလာေပၚ
မူတည္၍ အလ်ဥ္းသင့္သကဲ့သုိ႔ ရြတ္ဆုိၾကရပါမည္။
တစ္ခါ အေနကဇာတင္ပံုအစဥ္ကုိ တင္ျပေပးရမည္ဆုိလွ်င္
(၁) နေမာတႆသံုးႀကိမ္၊
(၂) အေနကဇာတိဂါထာ သံုးေခါက္၊
(၃) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အႏုလံု ပဋိလံု၊
(၄) ယဒါဟေဝ သံုးဂါထာ၊
(၅) ပ႒ာန္းဥေဒၵသ၊
(၆) ပုဗၺဏွသုတ္ ယံကိဥၥိဝိတၱံ သံုးဂါထာ၊
(၇) မဟာကာရုဏိေကာဂါထာမွစ၍ ပုဗၺဏွသုတ္အဆံုးထိရြတ္ၿပီး၊
ေတအတၳလဒၶါ သုခိတာ ေနာက္ဆံုးဂါထာကုိ သံုးႀကိမ္ရြတ္ဆုိၾကသည္။
(၈) အခ်ိဳ႕အရပ္၌ သေဗၺသတၱာ သေဗၺပါဏာအစရွိေသာ
ေမတၱာပုိ႔ရြတ္၍ အခ်ိဳ႕အရပ္တြင္ ေမတၱာသုတ္ရြတ္ၾကသည္။
အထက္ပါ အခ်က္အလက္တုိ႔ကုိ ေထာက္ဆၾကည့္လွ်င္
အေနကဇာတင္ျခင္းသည္ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္
●အသက္သြင္းျခင္းဟု လည္းေကာင္း၊
●အေနကဇာမတင္ဘဲ ဘုရားမကုိးကြယ္ရဟု လည္းေကာင္း၊
●အေနကဇာတင္ေသာအခါ နေမာတႆကုိ အစဆံုးမရြတ္ရ
ဟုလည္းေကာင္း ေျပာဆုိေနၾကေသာစကားမ်ားသည္
မမွန္ကန္ဟု သိရွိၾကပါကုန္။
မိမိကုိးကြယ္ေသာ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ ထားရွိသည္ေနရမွာ
အေနကဇာတင္၍ ရပါသည္။
ထုိ႔ျပင္ ေရႊထီးေတာ္၊ စိန္ဖူးေတာ္၊ မကုိဋ္ေတာ္၊ စလြယ္ေတာ္
စသည္ကုိ အေနကဇာတင္ျခင္းကား ျမတ္ဗုဒၶ၏ အသံုးအေဆာင္
ပရိေဘာဂေစတီကုိ အေနကဇာတင္ျခင္းျဖစ္၍ သင့္ျမတ္ပါေပသည္။
အက်ဥ္းခ်ဳပ္အားျဖင့္ အေနကဇာတင္ျခင္းသည္ ျမတ္ဗုဒၶ၏
ေက်းဇူးေတာ္၊ တန္ခုိးေတာ္၊ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကုိ
ထပ္မံမြန္းတင္ေပးျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ အေနကဇာမတင္ေသာ္လည္း
မိမိစိတ္က ျမတ္ဗုဒၶသက္ေတာ္ထင္ရွားရွိသည္ကုိ အာရံုျပဳၿပီး
ကုိးကြယ္ပူေဇာ္ ဆည္းကပ္၍ ရပါသည္။ အေနကဇာတင္လွ်င္
လွဴဒါန္းပူေဇာ္ျခင္း ကုသုိလ္တုိးသည္ႏွင့္ ကုသုိလ္မတုိးျခင္းသာ
ထူးေပမည္။ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္မ်ားကုိ ေက်ာင္းကန္အိမ္မ်ားတြင္
ထားရွိရျခင္းမွာ သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္ဗုဒၶကုိ
အာရံုျပဳ လြယ္ကူရန္သာ အဓိကအေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။
ေစတီေတာ္မ်ား တည္ထားကုိးကြယ္ျခင္းသည္ ျမတ္ဗုဒၶ၏
ဓာတ္ေတာ္၊ ေမြေတာ္၊ တရားေတာ္၊ အသံုးအေဆာင္
စသည္မ်ားကုိ ျမတ္ဗုဒၶကုိယ္စား ၾကည္ညိဳပူေဇာ္ရန္ျဖစ္ေပသည္။
(မဟာသုတဒီပနီက်မ္း၊ ပထမအုပ္တြင္လာရွိေသာ
အေနကဇာတင္ျခင္းအေၾကာင္းမ်ားကုိ နည္းမွီ၍
ေရးသားတင္ျပလုိက္ပါသည္။)
ဤမွ်ေလာက္တင္ျပေပးလွ်င္ ျပည့္စံုေလာက္ၿပီးမုိ႔ ဤမွ်ႏွင့္ပင္
ရပ္နားၿပီး စာဖတ္သူမ်ားအားလံုး ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာမ်ားျဖင့္
ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္း၍ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကုိ
လ်င္ျမန္စြာ ရရွိၾကပါေစေသာ္။ ။
-【အရွင္ေကာမလ ဆန္နီေနမင္း】