အရွင္ဘုရား၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ေရႊေငြမကိုင္ရ-ဟု ၀ိနည္းတရားေတာ္တြင္ ပညတ္ထားပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုေခတ္တြင္ ခရီးသြားရာ၌ ေငြမကို္င္၍ မျဖစ္သည့္အေျခအေနသို႔ ေရာက္ေနပါျပီ။ အစဥ္အဆက္ ဒကာ ဒကာမမ်ားကလည္း ေငြလွဴဒါန္းေနၾကပါသည္။
တပည့္ေတာ္အေနျဖင့္မူ ေငြေၾကးအစား သင့္ေတာ္ေသာပစၥည္းကို လွဴရလွ်င္ ရဟန္းလည္းအာပတ္မသင့္၊ တပည့္ေတာ္တို႔လည္း ကုသိုလ္ပိုရမည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ ဗုဒၶအလိုက် ရွင္းလင္းေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
(ဦးေမာင္ဦး-မီးရထားေဆးေပးခန္း၊ ေတာင္ငူ)
(ေျဖ)
ေရႊေငြကို ရဟန္းေတာ္မ်ား မခံယူေကာင္း၊ အနီး၌ မိမိအတြက္ခ်ထားသည္ကို၄င္း၊ အနီး၌ ခ်ထားသည္ကို သာယာေသာ္၄င္း အာပတ္အျပစ္သင့္၏။
ဦးေမာင္ဦး ေျပာသလို ရဟန္းလည္းအျပစ္မျဖစ္၊ လွဴသူလည္း ကုသိုလ္ပိုရေအာင္ အပ္စပ္ေသာပစၥည္းကို လွဴျခင္းသည္ ေကာင္းပါ၏။
ပစၥည္းလွဴရာ၌ တကယ္လိုအပ္ေနေသာ ပစၥည္းျဖစ္လွ်င္ ပို၍ အက်ိဳးမ်ားႏိုင္ရာ၏။ ေလာေလာဆယ္ မလိုအပ္ေသးလွ်င္ သိမ္းထားရဦးမယ္၊ တကယ္လိုအပ္ေနေသာ ပစၥည္းကို လိုအပ္ခ်ိန္မွာ လွဴဒါန္းႏိုင္ဖို႔ ေမးေလွ်ာက္ေနရဦးမည္။ ေမး၍ ေျဖလိုက္ေသာပစၥည္းသည္ မိမိရည္မွန္းထားေသာ တန္ဖိုးထက္ ပိုမ်ားေနလွ်င္ စိတ္ ကသိကေအာက္ ျဖစ္ႏိုင္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ပစၥည္းေလးျဖာ လိုအပ္ရာရာ အလိုရွိသည့္အခါ လိုသလိုသံုးႏိုင္ဖို႔ရန္ အပ္စပ္ေသာ လွဴဒါန္းနည္းျဖင့္ ကပၸိယကာရက ညႊန္၍ န၀ကမၼ (ဆြမ္း၊ သကၤန္း၊ ေက်ာင္း၊ ေဆး လိုအပ္ရာ အမႈသစ္၊ ကိစၥသစ္) အတြက္ လွဴဒါန္းႏိုင္ေၾကာင္း ဘုရားရွင္ေဟာၾကားထားပါသည္။ ထိုသို႔ ရဟန္း၏ လက္ထဲသို႔ တိုက္ရိုက္လွဴေသာစနစ္ မဟုတ္ဘဲ အပ္စပ္ေအာင္ စီမံေပးမည့္ တဦးဦးထံ အပ္ႏွံလွဴးဒါန္းျခင္းျဖင့္ လိုအပ္ရာရာ လိုသလိုသံုးႏိုင္ေအာင္၊ အျပစ္ကင္းေအာင္ ကုသိုလ္ပို၍ရေအာင္ လွဴဒါန္းႏိုင္ပါသည္။