•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
မန္လည္ဆရာေတာ္က ေနာင္လာေနာက္သားမ်ား
အမွားျပင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ အခုလုိ လကၤာေရးၿပီး
သတိေပးဆုံးမခဲ့ပါတယ္။
“ယုတ္မာဆုိးေတာင္း၊ က်င့္မေကာင္းကုိ၊
မွားေၾကာင္းတစိ၊ သိလွ်င္သိခ်င္း၊ စြန္႔ပယ္လွ်င္းေလာ့၊
အတင္းယူစဲြ၊ ဖားေႁမြခဲသုိ႔၊ အျမဲမွတ္သုိ၊မစြန္႔လုိက၊
ဤကုိယ္သုခ၊ ေနာင္မရဘူး။”
ကိုယ့္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုပ္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ေတြ၊
ခုလုပ္ေနတဲ့လုပ္ရပ္ေတြကုိ ျပန္သုံးသပ္ၿပီးတဲ့အခါ
မွားလား မွန္လားဆုိတာ စိစစ္ၾကည့္ရပါမယ္။
မွန္ေနရင္ ဆက္ေလွ်ာက္ပါ၊
မွားေနရင္ေတာ့ ျပင္ဆင္ဖုိ႔ ၀န္မေလးပါနဲ႔။
လူတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ အမွားသိၾကေသာ္လည္း ေနာင္တမရၾကပါဘူး။
သူတုိ႔ သႏၲာန္မွာ “ေလာဘတရားေတြ၊ မာနတရားေတြ၊
အာဃာတတရားေတြ”ၾကီးစုိးေနလုိ႔ပါပဲ။
❖ဘုရားလက္ထက္က “သဥၹယလုိ႔ေခၚတဲ့
တိတၳိေခါင္းေဆာင္ဆရာႀကီး”ဟာ
ကုိယ့္အယူမွားေနမွန္းသိေပမယ့္
“တပည့္အေပါင္းရဲ႕ဆရာတစ္ဆူျဖစ္တဲ့ငါဟာ သူမ်ား
တပည့္ျပန္လုပ္ဖုိ႔ရာ မျဖစ္ႏုိင္၊ အုိးစရည္းထဲကေရဟာ
ခရားထဲက ေရအျဖစ္သုိ႔ အေရာက္မခံႏုိင္။”ဟု
ဆုိကာ အမွားမျပင္ဘဲ ေနခဲ့ပါတယ္။
❖ဇာတ္ေတာ္မွာလာတဲ့ သာဓကတစ္ခုကေတာ့
“ေစတိယ” လုိ႔ေခၚတဲ့ မင္းဟာ
“မုသားစကား”ကုိ ေျပာခဲ့တယ္။
ကုိယ့္စကားမွားမွန္းသိေသာ္လည္း
“မာန”ခံေနတဲ့အတြက္၊
အမွန္ကုိ၀န္မခံဘဲ ေနခဲ့တယ္။
ေနာက္ဆုံး “ေျမမ်ိဳခံကာ ငရဲသုိ႔”က်ဆင္းရတာပါပဲ။
❖ခုေခတ္မွာလည္း လူတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ အမွားေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့တယ္။
မိမိရဲ႕အလုိေလာဘေၾကာင့္
အမွားေတြ ထပ္တလဲလဲလုပ္ေနၾကတယ္။
ဖားကုိ မ်ိဳထားတဲ့ေႁမြလုိပဲ ခံတြင္းထဲကေန
ျပန္မလႊတ္ခ်င္ၾကပါဘူး။
သူတို႔သႏၲာန္မွာ “အတၱ၊ မာန္မာန၊ အာဃာတ၊
အာဏာပါ၀ါ ”စတာေတြလြမ္းမုိးေနတဲ့အတြက္
ဆက္မ်ဳိျမဲ မ်ိဳေနေတာ့တာပါပဲ။
အဲဒီအတြက္သုခဆုိတာ
“ဘ၀ဆက္တုိက္”ေ၀းကြာေနမွာပါပဲ။
ကုိယ့္အမွားကုိ သိတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး
ျပင္ဆင္ေနထုိင္ႏုိင္မွ “သူေတာ္ေကာင္း”လုိ႔
ဆုိထုိက္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္သူမ်ား ကုိယ့္အက်င့္မွားမွန္းသိရင္၊
ျပင္ဖုိ႔၀န္မေလးပါနဲ႔။ ေကာင္းက်ိဳးတစ္စက္မွ မရွိပါဘူး။
ခ်က္ခ်င္းျပင္ႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစားဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိက္ပါတယ္။
-【ေရႊစမ္းေျမ အရွင္က၀ိဓဇသာရ】