၁။ စၾက၀ေတးမင္းကို ေစတီတည္ထား ကိုးကြယ္ၾကသည္ဆိုသည္မွာ ဟုတ္ပါသလား၊ ဘာေၾကာင့္ပါလဲဘုရား။
၂။ အကုသိုလ္တရားမ်ားကို မလႊဲမေရွာင္သာ၍ က်ဴးလြန္ျ႔ီးေနာက္ ကုသိုလ္တရားမ်ားကို ျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္
အကုသိုလ္တရားမ်ား ပေပ်ာက္ပါသလား၊ အေဟာသိကံ ျဖစ္ပါသလား ဘုရား။
( မင္းမင္းထြန္း-သံုးဆယ္ )

( ေျဖ )
၁။ ေလာကတြင္ ေစတီထိုက္သူ သံုးဦးမွာ ဘုရား၊ ရဟႏၲာႏွင့္ စၾက၀ေတးမင္း-ဟု ဆိုပါသည္။
ဘုရား ရဟႏၲာတို႔၏ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ေစတီတည္၍ ကိုးကြယ္က လူနတ္နိဗၺာန္ သံုးတန္ေသာ ခ်မ္းသာကို ရႏိုင္ျပီး စၾက၀ေတးမင္း၏ အရိုးဓာတ္တို႔ကို ေစတီတည္၍ ကိုးကြယ္က လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာ ႏွစ္မ်ိဳးကို ရႏိုင္ေၾကာင္း အဂၤုတၱရ ဒုကနိပါက အ႒ကထာတြင္ ဆိုပါသည္။

စၾက၀ေတးမင္းသည္ ေလာကရွိ မင္းက်င့္တရားမ်ား အျပင္ စကၠ၀တၱိဓမၼတို႔ႏွွင့္ ျပည့္စံုလ်က္ လူ႔ေလာကအား ငါးပါးသီလျမဲေအာင္ အျမဲမျပတ္ ေဟာေျပာျပသသူ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသာသနာမရွိေသာ ေခတ္ကာလတြင္ လူသားတို႔အား မႏုႆ-ေဒ၀ သမၸတၱိတို႔ကို ျဖစ္ေစ၍ အလြန္တရာ ေက်းဇူးႀကီးလွသျဖင့္ ၄င္းအား ေစတီတည္၍ ကိုးကြယ္ထိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

၂။ အကုသိုလ္တရားမ်ားကို ျပဳလုပ္က မေကာင္းမႈ အက်ိဳးကို ေပးမည္သာ ျဖစ္သည္။
မိမိက ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို ျပဳလုပ္မႈမ်ား၍ ကုသိုလ္အက်ိဳးမ်ား ဆက္ကာဆက္ကာ ေပးေနလွ်င္ အကုသိုလ္အက်ိဳးသည္ ၾကားမ၀င္သာ၍ အက်ိဳးမေပးဘဲ ငုပ္ေနတတ္သည္။

ကုသိုလ္က်ိဳး အားနည္းလာက ၾကား၀င္၍ အက်ိဳးေပးေပလိမ့္မည္၊ မဂ္ကုသိုလ္ျဖစ္၍ နိဗၺာန္၀င္သည့္တိုင္ေအာင္ အကုသိုလ္က အက်ိဳးမေပးသာလွ်င္ကား အေဟာသိကံ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါသည္။
အဂၤုလိမာလ၏ လူေပါင္းမ်ားစြာ သတ္ခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ကံသည္ ရဟႏၲာျဖစ္သြား၍ ပဋိသေႏၶက်ိဳး မေပးႏိုင္ေသာ္လည္း ပ၀တၱိ၌ ခဲမွန္၍ ထိပ္ေပါက္ ေခါင္းကြဲ ျဖစ္ရေသးသည္အထိ ပ၀တၱိ၌ အက်ိဳးေပးေသးသည္ကို သတိျပဳပါ။