အရွင္ဘုရား၊ (၁) ေမတၱသုတ္ရြတ္လွ်င္ မေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ားက မေျခာက္လွန္႔ဘဲ ပ႒ာန္းေဒသနာရြတ္လွ်င္ မေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ားက ေျခာက္လွန္႔တတ္သည္ဟု လူအမ်ား ေျပာဆိုေနၾကသည္မွာ မွန္-မမွန္ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
(၂) ဆရာက ေသာတာပန္ မျဖစ္ဘဲ တပည့္က ေသာတာပန္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလား။
(၃) မိဘႏွင့္ သားသမီး အဆင္မေျပ၍ စကားမေျပာသည္မွာ မည္သည့္ကံ ထိုက္ပါသနည္း။
(ေဒၚေကတီ-ေနျပည္ေတာ္)

(ေျဖ)
(၁) ေမတၱသုတ္ရြတ္လွ်င္လည္း မေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ား မေျခာက္လွန္႔သလို ပ႒ာန္းရြတ္လွ်င္လည္း မေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ား မေျခာက္လွန္႔ႏိုင္ပါ။
ပ႒ာန္းတရားကို နတ္ေတြကလည္း ႏွစ္သက္သေဘာက်ၾကပါသည္။ ပ႒ာန္းအပါအ၀င္ အဘိဓမၼာတရားေတြကို နတ္ျပည္မွာ အဓိက ေဟာရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္ေတြ ႏွစ္သက္ျပီး လာနာၾကလွ်င္ မေကာင္းဆိုး၀ါးနတ္မ်ား အလိုလိုရွဲဲျပီးသား၊ ကင္းျပီးသား ျဖစ္ပါသည္။ မ်ားမ်ားရြတ္ဖတ္ပါေလ။

(၂) ဆရာက ေသာတာပန္ မျဖစ္ဘဲ တပည့္က အရင္ေသာတာပန္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဆရာကို တပည့္ကျပန္၍ တရားထူးရေစေသာ ၀တၳဳသာဓကမ်ား ရွိပါသည္။ ဂုိဏ္းႀကီး ၁၈-ဂုိဏ္းကို စာေပပို႔ခ်ေနေသာ မဟာသိ၀မေထရ္ကို တပည့္တပါးက လာ၍ သံေ၀ဂရေစျပီး အရဟတၱဖိုလ္ တရားထူးရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ရဖူး၏။( အံ-၁-႒၊ ၃၁)

မဟာတိႆမေထရ္ကို တပည့္ျဖစ္သူ ဓမၼဒိႏၷာမေထရ္က တရားထူးရေစသည္မ်ား သာဓကရွိပါသည္။

(၃) မိဘႏွင့္ သားသမီး အဆင္မေျပ၍ စကားမေျပာဘဲ ေနျခင္းျဖင့္ အျပစ္မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အဆင္မေျပတုန္း စကားမေျပာဘဲ ေနျခင္းသည္ အျပစ္ထပ္၍ မျဖစ္ႏိုင္သျဖင့္ ေကာင္းပါသည္။
အဆင္မေျပတုန္း ေျပာသည့္စကားမ်ားသည္ ေကာင္းသည့္စကားမ်ား ျဖစ္လာဖို႔ ခဲယဥ္းပါသည္။ အဆင္ေျပေအာင္ ျပန္၍ ဖန္တီးၾကရမည္။ တဦးက မွားလၽွ်င္ မွားသလို အျပန္အလွန္ ခြင့္လႊတ္ေတာင္းပန္ သင့္ၾက၏။