ဥတၱရကုရုေခၚေသာ ေျမာက္ကၽႊန္း၌ေနထုိင္ၾကသည့္ လူတိုပသည္ အျမဲ နိစၥ

ငါးပါးသီလကို လံုျခံဳၾကသည္။ ယင္း ငါးပါးသီလလံုျခံဳသူတို႔၏ ဓမၼတာသိဒၶိေၾကာင့္ ေအာက္ပါဝိေသသန အက်ဳိးထူးမ်ားကို ခံစားၾကရသည္။

၁။ အိုအိမ္တိုက္တာ (ေနစရာအတြက္အထူးေဆာက္ေနဖြယ္မလို၊သစ္ပင္မ်ားကေနထိုင္မႈအတြက္ကိစၥျပီးေစသည္.။

၂၊ ေျမာက္ကၽႊန္းေနလူတို႔မွာ ရွည္ျခင္းပုျခင္းစေသာ အျပစ္မ်ဳိးကင္းသည္၊လံုးရပ္သ႑ာန္ႏွင့္ျပည့္စံု၍ ကိုယ္လံုးကိုယ္ဖန္ အရပ္အေမာင္းတူညီၾကသည္။

၃။ ဇရာေရာဂါ အႏွိပ္အစက္မခံရ၍ ဆံပင္ျဖဴျခင္းသြားက်ဳိးျခင္း အေရတြန္႔ျခင္း အင္အားကုန္ခမ္းျခင္းမရွိေပ။

၄။ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအတြက္ အဟာရပရိေယသန ဒုကၡကင္းသည္။

၅။ မွက္၊ျခင္၊ယင္၊ၾကမ္းပိုးစေသာ သတၱဝါကိုက္ခဲမႈမခံရ။

၆။ စားေသာက္မႈအတြက္ ဝယ္ရ၊သြားရ၊ခ်က္ရေသာ ဒုကၡမ်ဳိးကင္းသည္၊ အခြံမပါ ဖြဲကင္းေသာသေလးဆန္ကို

အာဟာရအျဖစ္သံုးေဆာင္ရသည္၊ ပကတိထင္းမီးျဖင့္ ခ်က္မေနရ၊ ေဇာတိကမည္ေသာ

ရတနာေက်ာက္တံုးေပၚတင္လိုက္လွ်င္ ခ်က္ျပီးျဖစ္၏၊ဟင္းႏွင့္ဟင္းလွ်ာအတြက္

သီးျခားစီမံေနစရာမလို၊စားလိုသု၏ူက အခ်ဥ္တမ္းတလွ်င္အခ်ဥ္ အခ်ဳိတမ္းတလွ်င္အခ်ဳိ အရသာေပၚလာ၏။

၇။ အထက္ေဖာ္ျပပါ အဟာရကိုမွီဝဲေသာေၾကာင့္ ႏႈနာ၊ေပြး၊ညွင္း၊တင္းတိပ္နာ၊ေခ်ာင္းဆိုးပန္းနာ၊ျမစ္ေခ်ာက္နာ၊အရႈးေရာဂါႏွင့္အိုနာမ်ား ကင္းေဝသည္။

၈။ ေျမာက္ကၽႊန္းေနလူအခ်င္းခ်င္း မနာလိုဝန္တိုစိတ္ကင္းရွင္းၾကသည္။

၉။ ရာသီဥတုမွ်တသည္။အပူလြန္ကဲမႈ၊ အေအးလြန္ကဲမႈ ရာသီဒဏ္မခံရ။

၁၀။ ေျမာက္ကၽႊန္း၌ တန္ခိုးၾကီးေသာ ဘုရားပေစၥကဗုဒၶါတို႔ ဆြမ္းခံၾကြျမဲ ဓမၼတာျဖစ္၍ထူးျခားသည္။

၁၁။ ေျမာက္ကၽႊန္း၌ ကုန္းသူ၊ကြသူ၊ ေကာက္သူ၊ေကြးသူ၊ခြင္သူ၊

ေလငန္းဆြဲသူ၊အဂၤါခ်ဳိ႕တဲ႔သူ၊ဣေျႏၵခ်ဳိ႔တဲ့သူမရွိေခ်။

၁၂။ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ၆ျပစ္ကင္း၍ အရုပ္ဆိုးသူမရွိ၊၁၆ႏွစ္အရြယ္ထင္မွတ္ရသည္၊အမ်ဳိးသားမ်ား ၂၅ ႏွစ္အရြယ္မွာတည္သည္။

၁၃။ သားသမီးငယ္မ်ားက မိဘတို႔ကိုနားပုနားဆာမလုပ္ၾက၊တြယ္ကပ္၍မေနၾက။

၁၄။ ေျမာက္ကၽႊန္းေနလူတို႔ ကာမကိစၥ တစ္သက္လံုးမွာ (၇)ရက္သာခံစားၾကသည္။

၁၅။ ကိုယ္ဝန္တည္ရျခင္းဒုကၡ၊ လြယ္ရျခင္းဒုကၡ၊ ဖြားရျခင္းဒုကၡတို႔မွလည္း ကင္းသည္။

၁၆။ မိဘတို႔ကရင္ေသြးငယ္အတြက္ ေၾကာင့္ၾကစိုက္ေနစရာမလို၊ ကေလးမ်ားေဆာ့ကစားရာ အိပ္ေပွ်ာ္ရာမွာထား၍ လိုရာသြားႏိုင္သည္။ ေတြ႔သူက အစားေကၽႊးႏို႔တိုက္သည္။ ကေလးမ်ားကံေၾကာင့္ လက္ညွဳိးမွ ႏို႔ထြက္သည္။

၁၇။ အဝတ္အတြက္ပူစရာမလို၊ ပေဒသာပင္မွရသည္။

၁၈။ ေရခ်ဳိးသည့္အခါ စုေပါင္းေရခ်ဳိးၾကသည္၊အဝတ္ကိုစုပံုထားသည္၊ပထမေရခ်ဳိးျပီးသူက အေပၚဆံုးမွအဝတ္ကို ယူဝတ္သည္။ငါ့ဟာ သူ႔ဟာ ျငင္းခံုမႈမရွိ။

၁၉။ ေသသူအတြက္ က်န္ရစ္သူမ်ား ပူေဆြးေသာကမျဖစ္၊ မငိုေကၽႊးေပ။

၂၀။ အပုပ္နံ႔မရွိ၊ သုသာန္သခ်ၤဳိင္း ထားစရာမလို၊ေသသူ၏ရုပ္ကလာပ္ကို အဝတ္ျဖင့္ထုပ္ပတ္၍ ခ်ထားရသည္၊

ကုသိုလ္ကံ အဟုန္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ငွက္ၾကီးမ်ားက တျခားကၽႊန္ူသို႔ ယူေဆာင္သြားၾကသည္။

၂၁။ေသျပီးေနာက္ နတ္ျပည္ေရာက္သည္၊ ငရဲ၊တိရစၦာန္၊ျပိတၱာမျဖစ္ေခ်။

၂၂။ အႏွစ္တစ္ေထာင္ သက္တမ္းျမဲသည္။

(သာရတၳဒီပနီဋီကာမွ)