အလွဴလုပ္ရာ၌ ေရစက္မခ်ေသာ္လည္း အလွဴေျမာက္သည္ မဟုတ္ပါလားဘုရား။
အဘယ့္ေၾကာင့္ ေရစက္ခ်ရပါသနည္း၊ အလွူတြင္ ေရစက္ခ်ရန္ လို-မလို ရွင္းလင္းေျဖၾကားေစလိုပါသည္ဘုရား။
( ဦးေက်ာ္စိုး-က-စ-လ၊ ရန္ကုန္ )
( ေျဖ )
အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၏ လက္တြင္းသို႔ အလွဴ၀တၳဳကို ေပးကမ္းဆက္ကပ္လိုက္လွ်င္ပင္ အလွဴေျမာက္ပါသည္။
ေရစက္ခ်ျခင္းမွာ အလွဴေျမာက္မႈ၊ မေျမာက္မႈႏွင့္ မသက္ဆိုင္ပါ။
ေရစက္ခ်၌
၁။ ဆႏၵျပဳျခင္း
၂။ ဆုေတာင္းျခင္း ႏွင့္
၃။ အမွ်ေ၀ျခင္း-ဟု အပိုင္း သံုးပိုင္းရွိရာ
၁။ ဤမည္ဤမည္ေသာအလွဴ၀တၳဳတို႔ကို ဤသို႔ဆႏၵျပဳ၍ လွဴဒါန္းပါ၏။
၂။ ဤသို႔လွဴဒါန္းရေသာေၾကာင့္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရပါလို၏။
၃။ ဤေကာင္းမႈကုသုိလ္အဖို႔ကို သတၱ၀ါတို႔အား အမွ်ေ၀ပါ၏။
အမွ်ရၾကပါေစ-ဟု ေရစက္ခ်၍ ဆုေတာင္းအမွ်ေ၀ျခင္းေၾကာင့္ မိမိအလွဴမွာ ၀ိ၀ဋၬနိႆိတဒါန ျဖစ္၍ ဆုေတာင္းသည့္အတိုင္း မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္အထိ အက်ိဳးေပးႏိုင္ပါသည္။
ဤကဲ့သို႔ ေရစက္ခ် (ဆုေတာင္း) ျခင္း မျပဳက လူ႔ရြာနတ္ရပ္ သုဂတိအက်ိဳးမွ်သာ ေပးႏိုင္၍
မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ အက်ိဳး မေပး။
ပါရမီဒါန မေျမာက္။
အမွ်မေ၀၍ ပတၱိဒါနကုသိုလ္ မျဖစ္။
ေပတေလာကရွိ ေဆြမ်ိဳး ေ၀မာနိက စသည္တို႔ သာဓုမေခၚရ၍ ေကာင္းက်ိဳးမခံစားရ
စသည္တို႔ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။
ဘုရားေလာင္း ေ၀ႆႏၲရာမင္းႀကီးလည္း ဆင္ျဖဴေတာ္လွဴရာ၊ သား မယား လွဴရာတို႔၌ ဤသို႔ ေရစက္ခ်၍ ဘုရားအျဖစ္ ဆုေတာင္းေၾကာင္း ဇာတ္အ႒ကထာတြင္ ပါရွိေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွးဆရာျမတ္တို႔က အလွဴလုပ္တိုင္း ေရစက္ခ်ရန္ အစဥ္အလာေကာင္းတခု ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားထားေစလိုပါသည္။
(အ႐ွင္တိေလာကသာရ