အေျခအေန၊ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ လူမႈပတ္၀န္းက်င္မွာ ေနထုိင္ၾကစဥ္အတြင္း လူတုိင္းလူတုိင္းကုိယ္စီ အမွား မကင္းနုိင္ၾကပါဘူး၊ အမွားဆုိတာကလဲ ေလာကအမွား၊ သံသရာ အမွား၊ တနည္းအားျဖင့္ ေလာကီအမွား ေလာကုတၱရာ အမွားလို႔ ဆိုရမွာပါ၊ အလုပ္ထဲလုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ မိတ္ေဆြေတြၾကားမွာ မိသားစုမွာ စသည္ မွားတတ္တာမ်ိဳးကို ေလာက အမွား ေလာကီ အမွားလို႔ ဆုိနုိင္ပါတယ္၊ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ခြင့္ ရွိနုိင္ပါေသးတယ္။
သံသရာ အမွား ဆုိတာကေတာ့ အရိယာသူေတာ္ေကာင္း၊ ဆရာသမား၊ လူႀကီးမိဘေတြအေပၚမွာ ကံသုံးပါး တပါးပါးနဲ႔ ျပစ္မွား မိတာမ်ိဳး၊ သူတပါးအသက္ သတ္ျခင္း၊ ခိုးယူျခင္း၊ ကာမဂုဏ္မွားယြင္းမိျခင္း၊ မုသားေျပာဆုိျခင္း၊ အရက္ေသစာ ေသာက္စားျခင္း စတဲ့ သီလခ်ိဳး ေဖာက္ျခင္း မ်ားကေတာ့ ယခုလက္ရွိဘ၀မွာေရာ သံသရာမွာပါ အက်ိဳးေပးနုိင္တာမို႔ သံသရာအမွား လို႔ ေခၚဆုိရမွာ ျဖစ္ပါ တယ္၊
ေနာင္ဘ၀ေတြမွာလဲ သူတပါးပေယာဂျဖင့္ ေသဆုံးရျခင္း၊ ဥပေစၦဒကကံေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေသရျခင္း၊ ရွိၿပီးသား ဥစၥာမ်ား ဆုံးရႈံးရျခင္း၊ ေယာက်ာ္းမဟုတ္ မိန္းမမဟုတ္ နပုံးပ႑ဳပ္ျဖစ္ရျခင္း၊ စကားမပီမသ ထစ္အ ဆြ႔ံအျဖစ္တတ္ျခင္း၊ ဦးေႏွာက္က်ပ္မျပည့္ပဲ လူစဥ္မမွီျခင္း စတာေတြကို ဘ၀တခုခု၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ေပးဆပ္ခံၾကရတာမို႔ သံသရာ အမွား လို႔ ဆုိသင့္လွပါတယ္၊ ၀ဋ္မွာ အၿမဲ၊ ငရဲမွာ အပ ဆိုတဲ့ ေရွးစကားကလဲ ဒီလို အျပစ္ေတြကို ေပးဆပ္ရျခင္းကို ရည္ရြယ္ထားတာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ မသိလို႔ မိုက္မွားျခင္း ရွိခဲ့ေသာ္လည္း တန္ျပန္အက်ိဳးေပးမွာကိုေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕ ၾကျပန္တာ သတၱ၀ါအားလုံးပါပဲ၊
ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြမွာ ကံေကာင္းေစတာတခုက ဗုဒၶရဲ႕ တရားေတာ္ေတြအလိုအရ  အျပစ္ရွိေသာ္လည္း လုံး၀ ကုစားလို႔ မရတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကုစားလို႔ ရနုိင္ပါေသးတယ္၊ မွားမွန္းသိရင္ အမွန္ျပင္ဆင္ခြင့္ ရွိနုိင္ပါေသးတယ္၊ သို႔ေသာ္ ဒူးေထာက္ၿပီး ခြင့္လႊတ္ေက်ေအးေတာ္မူပါ ဆုိတာမ်ိဳးေလာက္နဲ႔ေတာ့ မရဘူး၊ ျပဳၿပီးသား အကုသိုလ္ကို လုံး၀ ကင္းစင္သြားေအာင္ ဆိုသည္မွာ  ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တုိင္ေတာင္ မတတ္နုိင္ခဲ့ပါဘူး၊
အနာေပါက္ၿပီးရင္ အမာရြတ္ေတာ့ က်န္ေနအုံးမွာပါ၊ အမာရြတ္က အမာရြတ္ပါပဲ၊ ထုိ႔အတူ ျပဳၿပိးသား အကုသိုလ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုသိုလ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုမွာ ပုံရိပ္အေနနဲ႔( ကံတစ္ခုအေနနဲ႔ ) က်န္ရစ္ remain ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္၊ လုပ္ၿပီးသားကို မလုပ္ခဲ့ပါဘူး လို႔ ေျပာလို႔မရေတာ့ဘူး၊ သို႔ေသာ္ ရွိၿပီးသား အကုသုိလ္ကို အားနည္းသြားေအာင္ အက်ိဳးမေပးနုိင္ ေအာင္ ေတာ့ ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားမွာ အခြင့္အလမ္း ရွိေနေသးတယ္၊
သတၱ၀ါေတြကို ကံက အက်ိဳးေပးတယ္ ဆုိရာမွာ ထုိကံကို ေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ့ ေနာက္ခံအေၾကာင္းတရားေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနေသးတာကို ေရွးဦးစြာ လက္ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီေနာက္ခံအေၾကာင္းတရားေတြ ဆုိတာဟာလဲ  အလြယ္ေျပာရရင္ ကိေလသာေတြပါ၊  အဲဒီကိေလသာေတြကို အားနည္းေအာင္ ကုန္ခမ္းသြားေအာင္ လုပ္နုိင္ရင္ ဘ၀ါဘ၀ မ်ားစြာက ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ေတြဟာ ေနာက္ထပ္ ဘ၀သစ္အေနနဲ႔ ပဋိသေႏၶအက်ိဳးကို မေပးနုိင္ေတာ့ဘူး၊ ဒါကိုပဲ ကံကို သတ္ပစ္တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္၊
ဘုရား ပေစၥကဗုဒၶါ ရဟႏၱာ မေထရ္ႀကီးမ်ားလဲ အတိတ္ဘ၀မ်ားစြာက ကံေတြ ရွိခဲ့ၾကတာမို႔ ဒီဘက္ဘ၀မွာ ကံေတြရဲ႕ အက်ိဳးေပးကို ခံၾကရေသးတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဘ၀သစ္rebirth ျဖစ္ဖို႔ တဏွာ အ၀ိဇၨာေတြကို ပယ္သတ္လိုက္ တာေၾကာင့္ ကံေတြဟာ အက်ိဳးေပးခြင့္ မရရွာၾကေတာ့ပဲ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းကုန္ၾကတယ္၊
ဥပမာအားျဖင့္ အညြန္႔တလူလူ ျဖစ္ေနဆဲ ရွင္သန္ေနဆဲ သစ္ပင္ေလးကို ေရေႏြးပူနဲ႔ ေလာင္းသတ္လိုက္သလို ဘ၀မ်ားစြာ က ပါလာခဲ့တဲ့ ကံေတြကို အရိယာမဂ္ဖုိလ္ ဆိုတဲ့ ေရေႏြးနဲ႔ ေလာင္းလိုက္တာမို႔ ျပန္လည္ မရွင္သန္နုိင္ေတာ့ဘူး၊ လုံး၀ အက်ိဳးမေပးနိုင္ေတာ့ဘူး၊ ျမတ္စြာဘုရားက ျပဳၿပီးသား အကုသိုလ္ေတြကို ပယ္သတ္ဖို႔ နည္းလမ္း( ၄ ) မ်ိဳးကို သခၤဓမ သုတၱန္မွာ ေဟာၾကားထားခဲ့တယ္၊
၁။ အကုသိုလ္ကုိ အကုသိုလ္မွန္း သိေအာင္ လုပ္ပါ၊
၂။ သိျမင္ၿပီးလ်င္ ဒါဟာ မေကာင္းဘူး လို႔ လက္ခံနုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ၊
၃။  အကုသိုလ္ကုိ  ေနာက္တႀကိမ္ မျပဳမိေအာင္ ေစာင့္စည္းပါ၊
၄။ အကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေပၚတာနဲ႔ ကုသုိလ္တခုခုျဖင့္ အစားထုိးလိုက္ပါ၊
အထက္ပါ အခ်က္ေလးခ်က္နဲ႔ ကုစားလ်င္ ေနာက္ထပ္ ေနာက္ထပ္ အကုသိုလ္ေတြကို ျပဳလုပ္မိတာ နည္းပါးသြားမွာ   ေသခ်ာပါတယ္၊ ေနာက္ဆုံးတခုကေတာ့ ကိေလသာေတြ အားလုံးကုန္သြားရင္ ကံေတြကေန လုံး၀လြန္ေျမာက္သြားတာပါ၊ ဘ၀တခုကို ျဖစ္ေစမယ့္ ကံေတြကေန လြတ္ေျမာက္သြားတယ္ လို႔ ဆုိနုိင္ပါတယ္၊
သို႔ေသာ္ အတိတ္ဘ၀တခုခုက ျပဳလုပ္ၿပီးသား အကုသိုလ္ရဲ႕ အက်ိဳးကုိေတာ့ ဒီခႏၶာႀကီး ရွိေနေသးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ပ၀တၱိအက်ိဳး အျဖစ္ ေပးဆပ္ၾကရပါအုံးမယ္၊ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးေတာင္မွ  ကိေလသာအားလုံး ကုန္ခမ္းသြား   ေပမယ့္ ေခါင္း ကိုက္တာ၊ ခါးနာတာ၊ ၀မ္းေသြးသြန္ေရာဂါခံစားရတာ၊ စသျဖင့္ ပါရမီႏုစဥ္က ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ အကုသိုလ္တို႔ရဲ႕ ၀ဋ္ေၾကြးအျဖစ္   ေပးဆပ္ ရတာပဲ၊ အရွင္ေမာဂၢလာန္မေထရ္ႀကီးလဲတန္ခိုးအရာမွာ အသာဆုံး ဘြဲ႔ထူးႀကီး ရထားေသာ္လည္း  ခုိးသားငါးရာရဲ႕ လက္ခ်က္နဲ႔ ရိုက္ႏွက္ခံရ ထုေထာင္းခံရၿပီး ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူခဲ့ရတာ၊
တကယ္ဆုိ တန္းခိုးရွင္ႀကီးေပမယ့္ မျဖစ္သင့္ မျဖစ္ထုိက္တဲ့ကိစၥလို႔ ယူဆစရာပါ၊ မေထရ္ျမတ္ႀကီးဟာ ႏွစ္ႀကိမ္တိတိ တန္ခိုးနဲ႔ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေသာ္လည္း သုံးႀကိမ္ေျမာက္မွာ ကိုယ့္ရဲ႕ အတိတ္ကံေတြကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူၿပီး ၀ဋ္ေၾကြးရွိခဲ့တာေၾကာင့္   ေပးဆပ္ရအုံးမွာ ဆုိတာ သိရွိ ကာ  ၿငိမ္ၿပီး ရုိက္ႏွက္ခံေတာ္မူခဲ့တယ္၊
ဒါေၾကာင့္ ကံရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ေတြက ရရွိၿပီးသား ဘ၀ကိုေတာ့ ဒုကၡေပးေနအုံးမွာပါ၊ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ႀကီးေတြအတြက္ ယခုဘ၀မွာ လုပ္တဲ့ကံေတြကေတာ့ ေနာက္ထပ္ အက်ိဳးမေပးနုိင္ေတာ့ဘူး၊ ေနာက္ထပ္ ဘ၀သစ္တခုကို ထုတ္လုပ္မေပး နို္င္ေတာ့ဘူး၊ ေနာက္ဘ၀ေတြမွာ ငရဲဘ၀၊ လူ႔ဘ၀ စသည္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶအက်ိဳးကို မေပးနုိင္ေတာ့ပါဘူး၊ ပ၀တၱိအက်ိဳး အေနနဲ႔ေတာ့ ဒီဘ၀မွာ ဒုကၡေတြ မ်ားစြာ ခံၾကရအုံးမယ္၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ ျပဳၿပီးသား အကုသိုလ္ေတြကိုေတာ့ deleting လုပ္လို႔ေတာ့ မရေတာ့ဘူး၊ isolate လုပ္ဖို႔ပဲ က်င့္သုံးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊
မ်ိဳးေစ့တစ္ခုကို အပင္မေပါက္ေစခ်င္ရင္ ေလလုံေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ဖန္ပုလင္းထဲမွာ ပိတ္ထားပါက အပင္မေပါက္နုိင္ပါဘူး၊ သို႔မဟုတ္ မီးဖုတ္ပစ္လိုက္တယ္၊ ထုခြဲျပစ္လိုက္တယ္၊ ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တယ္ဆုိရင္ ေျမဓာတ္၊ ေရဓာတ္ ေတြနဲ႔ မေတြ႔သမွ် အပင္မေပါက္နုိင္ေတာ့ဘူး၊ ေျမေရေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ခြင့္ရလ်င္ေတာ့ အပင္ေပါက္ရွင္သန္လာမွာ ေသခ်ာပါတယ္၊
အဲဒီလိုမ်ိဳးပါပဲ ကံေတြ ဆိုတာဟာ ကိေလသာေတြနဲ႔ မေတြ႔ေတာ့ရင္ အက်ိဳးမေပးနုိင္ေတာ့ဘူး၊ အက်ိဳးေပးခြင့္မရေတာ့ဘူး၊ ကိေလသာေတြ ရွိေနေသးသမွ် အက်ိဳးေပးေနပါအုံးမယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိေလသာေတြ ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ေတာ့ေအာင္ က်င့္ႀကံနိုင္ၿပီ အႏုပါဒိေသသ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ခံစားနုိင္ၿပီ ဆိုရင္ ကံအားလုံး ျပတ္ဆဲပါၿပီ၊
သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ဆိုတဲ့ ရရွိၿပိးသား မဂ္ဖိုလ္မ်ားနဲ႔ နိဗၺာန္အၿငိမ္းဓာတ္ကို ခံစားနုိင္ေသာ္လည္း ရုပ္နာမ္ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ထင္ရွားရွိ ေနေသးတာမို႔ ကာယိကဒုကၡမ်ားကို ေပးဆပ္ၾကအုံးမွာပါ၊ ယခုလက္ရွိဘ၀အပါအ၀င္ နိဗၺာန္မေရာက္္မွီ ၾကား ကာလမွာ အကုသိုလ္ကို အကုသိုလ္လို႔ သိျခင္း၊ ဒါမေကာင္းပါလား လို႔ လက္ခံၿပီး ေနာက္ထပ္ ေနာက္ထပ္ မက်ဴးလြန္ မိေအာင္ ေစာင့္ စည္းျခင္း၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားျဖင့္ အစားထုိးျခင္း ဟူေသာ နည္းလမ္းေလးသြယ္ျဖင့္ ျဖဴစင္ျမင့္ျမတ္ေသာ အကုသိုလ္ နည္းပါးေသာ  ကုသုိလ္မ်ားျဖင့္သာ ထုံမႊန္းထားေသာ ဘ၀မ်ားကို ပိုင္ဆုိင္နုိင္ၾကပါေစ..
အထက္ပါ ေမးခြန္းကို ေမးလာသူမ်ားကေတာ့ အမ်ားအျပားပါပဲ၊ ဘယ္သူဘယ္၀ါရယ္လို႔ မမွတ္မိေတာ့ပါ၊ အားလုံးအတြက္ ရည္ရြယ္ကာ လက္လွမ္းမွီသမွ် ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
Rf. ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဓမၼဗ်ဴဟာသင္တန္းသားမ်ား၏ အေမးကို ေျဖဆိုျခင္းကို မွီျငမ္းပါသည္။
ေမတၱာျဖင့္
( ပန္းကမၻာ )
Date.29.April.2012