၀ိပသနာကိုခ်ည္းသက္သက္စိတ္မဲတင္းလွ်က္ရွဳေသာအခိုက္တည္ေသာ

သမာဓိသည္လည္းစ်ာန္သမာဓိမ်ာႏွင့္ စြမ္းရည္တူ၏။
သမထအရာမွာကဲ့သို႔ပင္
၁။ ရွဳစအသိမွ ေအးသိ၊ ေႏြးသိ တို႔အထိ ပရိကမၼသာဓိ ၊ပရိကမၼနိမိတ္ထင္၏။
၂။မွတ္ဥာဏ္တက္ကာေလနိမိတ္ေပၚေသာအခါတြင္ ဥပစာရသမာဓိ၊ ဥဂဟနိမိတ္ထင္၏။
၃။အသိဥာဏ္တက္ကာဥာဏ္အဆင့္ဆင့္ေပၚေသာအခါတြင္ကား အပနာသမာဓိ ပဋိဘာဂနိမိတ္ထင္၏။

မွတ္ဥာဏ္ဆိုသည္မွာ ရွဳကြက္အတြင္းရွိ ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္တို႔ကို ထင္ရွားသထက္ထင္ရွားစြာအသိ
ေပးေနျခင္းကိုဆို၏။

အသိဥာဏ္ဆိုသည္မွာ ထိုရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္တို႔၏သေဘာကိုမေနာတြင္ထင္ရွားသထက္ထင္ရွား
ေအာင္ခြဲျခမ္းလွ်က္အသိေပးေနျခင္းကိုဆို၏။

ထိုႏွစ္ခုတို႔သည္

တစ္ခုေသာမွတ္ဥာဏ္က သမထ(သမာဓိ)ထူေထာင္ေပးလွ်က္ေရွ႕ေျပးျပဳ၏။

တစ္ခုေသာအသိဥာဏ္က၀ိပသနာ ရွဳလွ်က္ေနာက္မွသိသိေပး၏။

ထိုသို႔ျဖင့္ သိမႈတည္းဟူေသာ ကိစၥတစ္ခုကို တာ၀န္ ၂မ်ဳိး ခြဲေ၀ထမ္းေဆာင္လွ်က္ဥာဏ္စခန္းသို႔တက္ၾက၏။ ၾကည့္ရာသို႔ သိရာလိုက္ပါလွ်က္ စရဏႏွင့္
၀ိဇၨၨာႏွစ္ျဖာ အက်ဳိးကို တခါတည္းျဖင့္ၿပီးစီးေစကုန္၏။

(ေဗာဓိၿမဳိင္ဆရာေတာ္)